Nie wszystko można mieć od razu

            W psim Internecie, na każdym kroku spotykamy się z psami o niesamowitych umiejętnościach. Wykonują one super sztuczki, łapią praktycznie każdy rzucony dysk, biegają bezbłędnie cały tor agility itp. Jednak wszystko to co widzimy, jest efektem długiej, ciężkiej i mozolnej pracy, której wiele osób nie dostrzega dopóki sami tego nie spróbują…

Zaintrygowani tym, jak dana osoba nauczyła jakiejś sztuczki psa, zaczynamy przeszukiwać Internet w celu znalezienia jakiejś porady. Zapominamy wtedy, że zwierzak występujący w filmiku instruktażowym, już tę sztuczkę opanował i pokazanie jak krok po kroku go tego nauczyć, wydaje się takie łatwe i szybkie. Nic bardziej mylnego.

Bierzemy psa, jego ulubione smakołyki, siadamy w pokoju na podłodze, no i zaczynamy naukę. Mija chwila, a pies nie wiedząc o co nam chodzi, zaczyna się peszyć i nie ma ochoty na dalszą współpracę. Głównym błędem wtedy jest właśnie chęć zbyt szybkich efektów. Od samego początku nauki, chcemy, aby nasz pies wykonał daną czynność. Nie nagradzamy małych kroków, tylko chcemy nagrodzić ten duży.

Spójrzmy na pierwszy obrazek na zdjęciu. Ludzie poddają się, bo oczekują szybkich rezultatów. Jestem tu idealnym przykładem.

Pewnego dnia zapragnęłam, aby Fuks chodził na przednich łapach. Masa obejrzanych i przeczytanych poradników, ułożony plan w głowie, mogę zaczynać! Oczywiście rozpoczęliśmy od nauki cofania na małe przedmioty, później coraz wyżej i wyżej, aż Fuks ładnie wchodził tylnymi łapkami na pionowo ustawioną poduszkę.

Pomyślałam, że skoro już to opanował, nie będzie dla niego problemem, aby ten zad podrzucić na ścianę. Jednak to był problem. W trakcie nauki, miałam momenty zawahania i już chciałam odpuścić. Musiałam zaczynać od nowa, bo pies się speszył i nie chciał ze mną pracować. Po długich próbach, w końcu się udało. Fuks zrozumiał co robić i już nie miał z tym ćwiczeniem problemów. Ja oczywiście cała uradowana, chce przechodzić do następnego kroku. Już, teraz, szybko, szybko! Początkowo okej, pies zaangażowany, starał się wykonywać swoją robotę w 100%, jednak w pewnym momencie coś pękło. Za szybko…W tym momencie coś pękło nie tylko w nim, ale i we mnie. Na długi czas znów porzuciłam naukę tej sztuczki. Tłumaczyłam sobie, że nie będę go zmuszać do czegoś czego nie chce robić. Z czasem jednak zauważyłam, że nagradzałam tylko duże kroki, a ignorowałam chęci i starania psa.

Ten obrazek idealnie pokazuję co kryję się za słowem "sukces". Są tam rzeczy, których ludzie nie dostrzegają, a mianowicie:

-determinacja

-porażki

-poświęcenie

-rozczarowania

-dobre nawyki

-ciężka praca

-oddanie

To wszystko odnosi się również do pracy z psem. Aby nauczyć go czegoś, musimy być zdeterminowani. Często będą się nam zdarzać porażki i będziemy rozczarowani, że coś, nad czym tak długo pracujemy, nie wychodzi tak jak byśmy chcieli.

Za wszystkim kryje się masa małych rzeczy, które muszą być codziennie wykonane. Może nie wydają się one super ekscytujące, ale są bardzo potrzebne, aby praca z psem była efektywna i przede wszystkim bezpieczna.

Abym mogła wystartować w pierwszych zawodach agility razem z Fuksem, musiałam przejść długą i nudną drogę. Pies miał ogromne braki w socjalu (i nadal ma) które musieliśmy nadrobić. Miał również problem ze skupieniem na mnie. Pierwszy trening w nowym miejscu był porażką. Fuks rozglądał się na wszystkie strony, nie chciał przyjąć jedzenia i miał mnie po prostu gdzieś. Teraz też nie jest idealnie, ale idąc na trening, pies macha ogonkiem i ładnie ze mną współpracuje.

Nie oczekujmy szybkich efektów, bo takich nigdy nie ma. Zawsze, aby coś osiągnąć musimy przejść długą drogę. Nie zrażajmy się, bo coś nam nie wyszło. W końcu wyjdzie. Grunt to ciągle iść do przodu. Każdy nawet mały krok posuwa nas naprzód i jest lepszy od nie robienia niczego, bo gdy nie robimy nic to stoimy w miejscu.

Źródła:
http://www.retromoderna.pl/2015/09/dlaczego-ludzie-sie-poddaja.html

https://twitter.com/sylviaduckworth/status/621334733901983744